چیلر جذبی، مدار و سیکل کارکردی کاملا متفاوت نسبت به چیلر تراکمی دارد. در نوع جذبی از یک ماده مبرد که عمدتا آب و یک ماده جذب که لیتیوم بروماید می باشد استفاده می شود .
اساس کار چیلر جذبی
چیلرها جذبی از یک منبع حرارتی برای تولید برودت استفاده میکنند سیکل کاری چیلرهای جذبی همانند یخچالهای نفتی بوده که از دیرباز در مناطق فاقد برق استفاده میشد.
اساس کار چیلر جذبی تبخیر و تقطیر ماده مبرد می باشد. این تبخیر و تقطیر باعث جذب گرما یا دفع گرما می شود. در چیلر جذبی آب با جذب گرما و بخار آب جذب مواد جاذب می شود.
لیتیوم بروماید به همراه آب به قسمت فشار بالای دستگاه (ژنراتور) منتقل شده و در آنجا بوسیله اب گرم و بخار و یا شعله مستقیم، لیتیوم بروماید و آب از یکدیگر جدا میشوند. لیتیوم بروماید برای جذب مجدد به محفظه جذب (ابزوربر) بازگشته و بخار آب توسط آب برج خنک کننده تقطیر شده و به محفظه اوپراتور ارسال می شود.
در اواپراتور بدلیل وجود خلا نسبی، آب، تبخیر شده و گرمای مورد نیاز تبخیر خود را از لوله ها و کویل آب در گردش هواساز ها و فن کویل ها دریافت میکند و آب سیرکوله شونده را خنک می کند. آب تبخیر شده به محفظه ابزوربر راه پیدا میکند و جذب لیتیوم میشود و لیتیوم بروماید رقیق برای سیکل بعدی وارد ژنراتور می شود.
از آنجا که نقطه جوش مواد با فشار رابطه مستقيم دارد در صورت کاهش فشار، نقطه جوش نيز پايين مي آيد. مثلا براي آب، نقطه جوش در فشار 1 اتمسفر برابر 100 درجه سانتيگراد است.
اگر اين فشار به 0.5 اتمسفر کاهش پيدا کند نقطه جوش در حدود 81 درجه سانتي گراد خواهد بود و اگر اين فشار تا 0.01 اتمسفر کاهش پيدا کند دماي جوش به حدود 4.5 درجه سانتي گراد خواهد رسيد. در سيستم هاي جذبی از اين امکان جهت ايجاد برودت استفاده ميشود.
مشاهده ادامه مقاله در لینک روبرو: چیلر